Time

Παλιά ήθελα να περνάει γρήγορα ο καιρός.
Ένιωθα ότι όλα αυτά που ήθελα είναι μπροστά μου και βιαζόμουν να έρθουν.
Ο καιρός περνούσε, και όταν τα καλά που ήθελα ήταν εδώ, εγώ ήθελα τα επόμενα.
Και μετά τα επόμενα.

Ακόμα μέσα μου περιμένω το παρακάτω.
Πλέον ξέρω όμως ότι πρέπει να στρώσω το "τώρα" για να είναι το παρακάτω αυτό που εγώ θέλω.

Πριν πέντε χρόνια , ακριβώς πριν 5 χρόνια, ήμουν σε ένα αεροδρόμιο και δεν είχα ιδέα τι ερχόταν.
Μόνο με την λέξη "πανικός" θα μπορούσα να περιγράψω το πως ένιωθα.
Πανικός αναμειγμένος με μπόλικη δόση στεναχώριας.
Πέντε χρόνια μετά, ο πανικός υποχώρησε.
Η στεναχώρια μετριάστηκε, αλλά παρέμεινε.

Πέντε χρόνια.

Ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω.

Γιατί περνάει έτσι ο καιρός γαμώτο?

Ξέρεις εσύ τι γίνεται στις Σκουριές Χαλκιδικής?

Λίγος κόσμος γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει στις Σκουριές Χαλκιδικής.

Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι κάτι τρελοί που δεν θέλουν να έρθει η ανάπτυξη και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.

Δεν είναι αυτό το θέμα όμως.

Αφιερώστε λίγο χρόνο και δείτε το εξαιρετικό ντοκυμαντέρ του Εξάντα "Ο θησαυρός της Κασσάνδρας"

Ενημερωθείτε για τις #skouries Οφείλουμε να γνωρίζουμε. "Ο Θησαυρός της Κασσάνδρας" exandasdocumentaries.com/gr/documentari… #exandas
— Yorgos Avgeropoulos (@gavgero) February 18, 2013

Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια...

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός.

Τα παιδιά, με την αφοπλιστική τους ειλικρίνεια, την ευθύτητά τους και χωρίς το άγχος της "ευγένειας" σου λένε κατάμουτρα αυτό που δεν λες ούτε στον εαυτό σου.

Χωρίς δεύτερες σκέψεις και ενοχές.

Και όταν ακούς αυτή την αλήθεια που δεν θέλεις  ούτε να σκεφτείς (πόσο μάλλον να παραδεχτείς) σκαλώνεις.

Γι αυτό τα πηγαίνω τόσο πολύ τα πιτσιρίκια.

Γιατί δεν τους νοιάζει.

Γιατί για τα παιδιά δύο καταστάσεις υπάρχουν μόνο: αλήθεια και ψέματα.

Και επιλέγουν να σου λένε την αλήθεια κατάμουτρα.

Μακάρι να ήμασταν όλοι παιδιά.